Opgejaagd door de kou

De kou lijkt ons te achtervolgen. Hoewel het overdag maar rond de 10 graden is, is het in de zon onder een strakblauwe lucht erg aangenaam. Zodra de zon ondergaat duikt de temperatuur in een vrije val naar beneden.

Via het noord-Spaanse Asturië zijn we naar het zuidwesten gereden richting Portugal, op naar warmer weer. De weg naar Leon was mysterieus, de mistflarden raasden langs de ramen. Het vroor nog, als bewijs lagen er hoopjes sneeuw en ijs in de berm. Het waren zeer steile smalle weggetjes die wij voorzichtig omhoog reden. Op naar de Portugese zon, de navigatie ingesteld op de grens met Portugal. We hebben overnacht op een parkeerplaats langs de snelweg bij een chauffeurscafé, een beetje een troosteloze bedoening.

Als je Portugal in rijdt moet je je via zgn. “Easytol” registreren met een creditcard en dan wordt de tol automatisch afgeschreven (handig). Het land ligt helemaal vol met tolwegen, dus je betaalt je echt blauw aan tol. We hebben omgerekend dat de door ons gereden trajecten ons ongeveer € 0,10 per km hebben gekost. We weten wel leukere dingen om ons geld aan uit te geven...  De diesel is ongeveer even duur als in NL. Voor de rest is Portugal erg goedkoop en een prettig land. De mensen zijn er erg vriendelijk en – heel prettig – ze spreken Engels! Dit in tegenstelling tot de Spanjaarden die we tot nu toe zijn tegengekomen.

De volgende ochtend zijn we naar Porto gegaan. We hadden (weer) een gratis camperplaats gevonden in het centrum.  We hebben de achterkant van de camper heel strak tegen een muur geparkeerd zodat niemand met een BMI >17 onze fietsen kon jatten.

Het was deze dag 16 graden in Porto, de hele dag een strakblauwe lucht en met een lekker zonnetje heel erg aangenaam, wat boffen wij toch.

Historische wijk Ribeirinha

Wat een leuke stad. We hebben lekker de toerist uitgehangen en wat cultuur gesnoven. De historische wijk Ribeirinha is een absolute aanrader. In de smalle, steile straten zie je hier oude huizen met tegeltjes op de gevels, de was hangt buiten en oude vrouwtjes hangen uit de ramen en houden alles in de gaten. Een heerlijke volksbuurt!

Verder vonden wij de Dom Luis I-brug een mooie attractie (gebouwd door een leerling van Eifel), een brug met twee ‘verdiepingen’ en een prachtig uitzicht. Ook de Se de Porto (kathedraal) en de Torre dos Clerigos-toren zijn aanraders. Het was ook erg leuk om een ritje te maken met het oude trammetje (uit 1930), je ziet meteen een paar highlights van Porto. Natuurlijk kan je er overal Port proeven, daar is de stad om bekend. Ga dan naar Gaia, de wijk aan de overkant van de Douro. Daar vind je de beste porthuizen. Tot slot wemelt het er van de barretjes en restaurants. Om de prijs hoef je het niet te laten. Wij hadden een lunch van gefrituurde calamari met rijst en sla voor € 4,00 en een koffie voor € 0,65. Past prima binnen ons budget!

Na een reisdag en een citytrip hunkerden wij weer naar het klimmen. Op naar Batalha. We hadden deze stad gewoon ‘geprikt’ uit de camperplaatsengids, vanwege de ligging van meerdere klimgebiedjes in de buurt en de voorzieningen van de camperplaats (stroom). Blijkt Batalha echt een heel erg mooi en hippe stad te zijn. Onze camperplaats lag op 200 meter van een prachtige kathedraal (Batalha Monastery) uit 1386. Ook hier was het overdag rond de 10 graden maar ’s nachts weer onder nul. Dat hadden wij niet verwacht. De twee klimdagen waren heerlijk, een klein nietszeggend klimgebiedje,  maar omdat het zo lekker op het zuiden lag voelde het als 20 graden. We hebben onze eerste 6b’s kunnen klimmen, dat voelt goed, nu lekker het niveau opbouwen.

Na drie dagen in Batalha zijn we weer op doorreis gegaan (opnieuw vanwege té koude nachten). Deze ochtend was alweer een gasfles (10 kilo) leeg. Nu hebben we nog maar 1 gasfles (met LPG) en je kan in Portugal geen gasfles vullen. Als je in Portugal een nieuwe gasfles koopt moet je ook een nieuwe drukregelaar kopen, want het is niet compatibel met het Nederlandse systeem! Leuk project om uit te zoeken. Nu zitten we op “gas-rantsoen”, dikke trui aan en onder een deken dan maar, brrr.

Inmiddels zijn we op weg naar Sintra, voorbij Lissabon. Op deze route hebben we de tol maar vermeden, want je loopt hier leeg qua tolprijzen. We zijn aangekomen in de badplaats Cascais en staan op een prachtige (gratis) camperplaats aan het strand. De golven beuken (onder ons) keihard tegen de rotsen aan. Heel bijzonder, de afgelopen twee weken hebben we geen buitenlander gezien en nu staan wij met nog twee andere Nederlandse (bejaarde) camperaars in een uithoek van Portugal.

Heerlijk dagje op het strand van Cascais

Morgen gaan we naar Sintra. Sintra staat op de Unesco werelderfgoedlijst en ligt in een nationaal park; in dit gebied kan je boulderen en sportklimmen. Het klimmen schijnt niet veel voor te stellen, maar het boulderen daarentegen wel. Boulderen op graniet, dat wordt weer een nieuwe ervaring voor ons.

Gaby

(geschreven op 15 januari 2017)