De wisseltruck

Op de camperplaats aan zee in Cascais was het prachtig weer met overdag een graad of 15, strakblauwe lucht en een zacht zeewindje. Er stonden behoorlijk wat campers om ons heen; wij stonden het dichtst bij de zee. Na een prachtige zonsondergang viel de duisternis snel in, tegelijkertijd ging het harder waaien.

Chillen in Cascais

Toen we naar bed gingen was het gaan stormen; de achterkant van de camper (met fietsen) stond vol in de wind met windkracht 9, de camper schudde flink heen en weer! Midden in de nacht (allebei nog geen minuut geslapen door de razende wind) besloten we om de camper te verplaatsen en te parkeren achter een NL reuze-camper (9 meter lang) met jacuzzi (denk ik, haha). Vanaf dat moment konden we rustig gaan slapen.

De volgende ochtend kwam onze Nederlandse buurman uit zijn Globetrotter XXL en ik dacht, laten we eens aan hem vragen of hij weet hoe we in Portugal aan gas kunnen komen (hij zag eruit als een ervaren camperaar en die weten altijd raad). We raakten aan de praat met Willem en hij vertelde dat hij een tank met 100 liter LPG onder zijn camper had hangen!! Toen liet hij nog een luik zien met 2x10 liter gasflessen, dat was zijn noodvoorraad. 

Onze held Willem

Heel bijdehand vroeg Steef meteen of wij, tegen betaling, een lege fles konden omruilen voor een volle en dat wilde Willem wel. Hij wilde er zelfs geen geld voor hebben, wat een super deal. Willem, bedankt! Wij hebben weer 2 volle gasflessen maar hebben toch besloten om GEEN verwarming meer aan te doen. We moeten het gas sparen voor het koken en heel af en toe een warme douche (2 minuten douche). Het gas-noodrantsoen blijft dus van kracht. Zodra de zon ondergaat is het echt koud, dus dan is het dikke trui aan en ‘s avonds onder een deken zitten om warm te blijven. Volgens de locals is dit overigens de koudste winter sinds jaren. Die avond werden we uitgenodigd door Wim en Nanette (van de NL XXL-camper); we hebben knakworst, pasteitjes en brood gegeten met heerlijke wijn. Het was een gezellige, leuke en warme avond (zij doen wel gewoon de kachel aan), wat een bijzondere gastvrije mensen!

Na enkele dagen had ik een flinke scheur in het kruis van mijn boulderbroek (mijn favoriete!) en we konden het naaisetje niet vinden. De camperplaats was gelegen naast een decadent 5-sterren hotel. Ik - in mijn oude kloffie, dagen niet gedoucht – ben naar binnen gegaan en heb gevraagd om een “sewing kit”. En ja hoor, ik kreeg een setje mee. Kon ik mooi mijn broek provisorisch maken.

Het boulderen (klimmen op lage rotsblokken zonder touw) in Sintra was leuk, maar voor ons niet super. Het was heel erg lastig om de boulders (blokken) te vinden en er was te weinig op ons niveau. We zijn maar verwend met Fontainebleau (=grootste bouldergebied van Europa) op 600 km van huis!
Qua natuur is het een schitterende omgeving, we hebben echt genoten. Iets minder genoten hebben we van de steensoort, klimmen op graniet. Nou, zeg maar klimmen op scherp grint! Man, wat doet dat zeer aan je vingers. Het bloed kwam er nog net niet uit…
Al met al zijn we blij dat we de kans hadden om eens te boulderen in Sintra, maar eerlijk is eerlijk: als wij speciaal voor het boulderen een vakantie naar Sintra hadden geboekt, waren we toch wel teleurgesteld geweest. Wellicht is dat anders als je op een  hoger niveau bouldert (vanaf 6c/7a)… Ontdek het vooral zelf!

Op een parkeerplaats van Albarrasintra (klimgebied) zijn we aan de praat geraakt met twee Finse boulderaars, Mia en Emil. We hebben een dagje met ze geklommen (zij waren heel erg goed). Omdat zij in een klein VW busje bivakkeerden (zonder voorzieningen) hebben we ze uitgenodigd om bij ons te eten (het was bij ons binnen zonder verwarming toch 15 graden en dat vonden zij lekker warm). De Finnen hadden al gekookt en wij mochten mee-eten. De tweede dag hebben we ze een warme douche aangeboden. Dit werd met gejuich ontvangen; Emil had die nacht niet kunnen slapen omdat hij zo stonk (dat zei hij zelf). We hebben de boiler aangezet en allemaal een 2-minuten-camper-douche genomen, heerlijk. Twee nieuwe vrienden erbij. (zie ook Facebook en Instagram voor een filmpje van onze camperdouche).

In Sintra zijn veel (culturele) bezienswaardigheden. Wij hebben het Moorish Castle bezocht, een militair fort gebouwd in de 10e eeuw door de moslim bevolking die het Iberische schiereiland bezette. Er staat ook nog een ander prachtig gekleurd kasteel, de zgn. Pena Palace (ik vond het Mickey Mouse-stijl); wij zijn er niet in geweest want de entree van € 11,- p.p. was te veel voor ons budget… 

Moorish castle in Sintra

Op 21 januari zijn we – voor het eerst - naar een betaalde camperplaats gegaan, want de camper had dringend stroom nodig en wij een douche. Dat was even genieten. Na 21 dagen camperleven waarderen wij de kleine, luxe dingen van het leven maar al te zeer! 

We cruisen verder door het prachtige Portugese landschap richting de Algarve. We komen langs mooie groene heuvels, slechte wegen (om tol te vermijden), schattige dorpjes en mooie huizen. Het is een soort Teletubbie-landschap hier. Het verbaast mij dat de noord-zuid route door Portugal zo vlak is. Onderweg zijn we even gestopt voor een koffiepauze: 2 koffie met pastel de nata (gebakje) voor € 1,50, hoe bestaat het... We love Portugal!

Gaby
(geschreven op 22 januari 2017)