Margalef, het walhalla voor de klimgoden

Margalef is een klein plaatsje in het Parc Natural de la Serra de Montsant.
Margalef is erg bekend onder klimmers omdat hier de grootste concentratie extreem moeilijke routes in Spanje zit. Via via hoorden we dat het toch leuk klimmen is in Margalef, ook op ons niveau.



Toen we aankwamen in Margalef zagen we direct een camping en gingen daar informatie inwinnen over het klimmen. Blijkbaar is het wildkamperen hier aan banden gelegd en zijn ze strenger geworden. Je kan op de eenvoudige camping staan voor € 9,- (2 pers + camper, dus spotgoedkoop) of op een afgelegen parkeerterrein bij het stuwmeer, dat nu eigendom is van de camping voor € 5,- per dag. Tot vorig jaar mocht je hier nog gratis bivakkeren.

Tapas time op de camping...

In Chulilla (zie vorig blog) kon werkelijk alles en stond de parkeerplaats helemaal vol met busjes van klimmers. Na een regenbui stonk de hele parkeerplaats naar pies (omdat iedereen ’s nachts gewoon buiten bij zijn bus plast). Ook het terrein achter de busjes lag bezaaid met wc-papier en viezigheid. Bij het waterpunt (mooie fontein) stond iedereen zijn afwas te doen en kleding te wassen….. Dit is een groot nadeel van wildkamperen, als niet iedereen zijn eigen troep opruimt zoals in Chulilla. Wij snappen niet dat mensen er zo’n rotzooi van maken.

 'camping' Margalef bij stuwmeer

Dus wij begrijpen de gemeente Margalef wel en vinden het niet erg om een keer te moeten betalen voor een overnachting (dit is pas de 3e keer dit jaar). We kiezen ervoor op het goedkopere veld te gaan staan, bij het stuwmeer. Al met al is het een fijne plek, je hebt er water en toiletten, picknickbanken en verlichting. Eigenlijk staan we wel achter het beleid hier, je wil geen tweede Chulilla...
Vanaf deze plek konden we lekker lopend naar de klimgebieden en konden we de camper laten staan (dat is altijd fijn en gemakkelijk).

Conglomeraat

De rotsen in Margalef zijn erg bijzonder, het gesteente is het zgn. conglomeraat (soort kiezels in het gesteente). Hierdoor hebben de rotsen een aparte structuur met veel holle, diepe en ondiepe gaten en kiezels wat een andere manier van klimmen vraagt. De rotsmassieven zien er naar onze smaak niet aantrekkelijk uit, maar de omgeving daarentegen is weer prachtig. De wanden zijn ook relatief laag (soms maar 10 meter hoog, dit is voor rotsklimmen erg laag). Ook de vormen zijn speciaal, namelijk “champignon vormig”. Dit betekent dat de instap van de routes vaak erg lastig is, met meteen een flinke overhang. De eerste dagen moesten we erg wennen aan de klimstijl en de rotsen. Het lijkt wel alsof we opnieuw moeten leren klimmen. Gelukkig krijgen we het na een paar dagen onder de knie en klimmen we een paar mooie 6b’s en 6b+’s.

Gaby in gevecht met conglomeraat

Na 5 dagen klimmen in Margalef vonden we het voldoende; het was een leuke ervaring om op dit conglomeraat te klimmen en te zien waar een aantal van de moeilijkste routes ter wereld zitten.

Omgeving Margalef

Next stop: Siurara!

Gaby