De route van het klimgebied (Reconco) naar Simat de la Valldigna was heel verrassend. De grootste delen van Spanje die wij tot nu toe hebben gezien waren hoofdzakelijk dor, droog, zanderig of kleiachtig - zelfs in de winter - in tegenstelling tot deze route. De steile smalle bergweggetjes slingeren langzaam omhoog. De diepe afgrond trekt aan mij, alsof ik er langzaam in word gezogen. Steef roept angstig “Gaab, niet teveel naar rechts!”. Dan corrigeer ik het stuur richting het midden van de weg.
Dit gebied ziet eruit als een groene oase, alsof hier veel meer regen valt, anders kan ik het niet verklaren. We komen aan in het mooie dorpje Simat de la Valldigna, dat ligt ingeklemd in de vallei tussen imponerende hoge bergen en rotsmassieven. Het heeft zelfs een beetje een “alpien” karakter.
We besluiten niet te gaan klimmen omdat we hier dan weer weg moeten en we voelen ons hier fijn! Een beetje hetzelfde gevoel wat we bij “De parel van Portugal” hadden, het klopt gewoon.
Het is erg mooi weer (strakblauwe lucht en in de zon voelt het als 25 graden). We gaan wandelen. We lopen door dit mooie dorp met een rijke historie. Er staat een bijzonder, prachtig oud klooster: Real Monasterio De Santa Maria (ca. 1298) wat we uitgebreid bewonderen.
 |
| Real Monasterio De Santa Maria, Simat de la Valldigna |
Hierna lopen we door enorm grote boomgaarden vol sinaasappels en mandarijnen. Ontelbare vruchten liggen op de grond te rotten. Je ruikt het gistingsproces wat een vreemde associatie met zich meebrengt. De sinaasappels en mandarijnen die aan de takken hangen zien er heerlijk en aanlokkelijk uit. We plukken stiekem een paar sinaasappels en stoppen deze in de rugzak.
Twee mandarijnen pel ik direct, het sap sijpelt uit de vrucht en loopt over mijn handen. Wat een smaaksensatie, verser kan niet! We voelen ons weer een klein kind dat iets doet wat eigenlijk niet mag; wat heerlijk. We genieten van de zon op onze huid, de warmte, het behaaglijke gevoel. We lopen hand in hand en genieten van elkaars samenzijn en het geluk dat wij hier met zijn tweeën mogen zijn.
Terug bij de camper persen we de vier “gepikte” sinaasappels en drinken een glaasje verse jus op een stoeltje in de zon. Life is good!
Klik HIER om meer foto's te zien.
Gaby
Geen opmerkingen:
Een reactie posten