Sardinië, part 1

De eerste lekkere cappuccino sinds 4 maanden…

Om 10.30 uur komt onze ferry aan in Italië, om precies te zijn de haven van Porto Torres op Sardinië. Ons eerste doel is een camperplaats in Nuoro voor het aanvullen van de watertank en we moeten nodig boodschappen doen.  De camperplaats bestond niet meer (vergane glorie), dus geen water. Naast de supermarkt zit een Mc Donalds met een McCafé. De barista bij de Mac maakte er een heel kunstwerk van. Wat een waanzinnig lekker bakkie was dat, vergeleken met die Spaanse prutkoffie.

Last stop Spain: Siurana

Siurana

Siurana is volgens sommigen het mooiste klimgebied van Europa of in ieder geval van Spanje…We gaan er met zeer grote verwachtingen naartoe; iedereen zegt dat dit echt een gaaf klimgebied is, met randjes en lekker technisch klimmen, we zijn erg benieuwd.

De autorit van Margalef naar Siurana door het Parc Natural de Serra de Montsant was echt adembenemend. Smalle wegen met haarspeldbochten en enorme diepe ravijnen. Het is zo mooi groen hier, hoge bergen en een ruig landschap. Ik raak niet uitgekeken.

Siurana zelf is een piepklein dorpje op een hoog plateau, zo’n beetje het einde van de wereld. Volgens Steef is het een soort openluchtmuseum. De slingerende weg naar het dorpje Siurana zou niet misstaan in de koningsrit van de Tour de France; Mart Smeets en Herbert Dijkstra zouden er niet over uitgesproken raken.

Margalef, het walhalla voor de klimgoden

Margalef is een klein plaatsje in het Parc Natural de la Serra de Montsant.
Margalef is erg bekend onder klimmers omdat hier de grootste concentratie extreem moeilijke routes in Spanje zit. Via via hoorden we dat het toch leuk klimmen is in Margalef, ook op ons niveau.