Onze grootste vriend
tijdens onze reizen volgend jaar is de buscamper. De bus is straks niet alleen ons
vervoermiddel maar ook ons huis, ons veilige stekkie. Vrij cruciaal dus, dat alles
tiptop in orde is. Om die reden hadden we
al een afspraak gemaakt bij de garage, voor een kleine beurt en een paar reparaties.
Behalve deze twee reparaties
verwachtten we nu niets bijzonders. Het afgelopen jaar hadden we al de nodige
reparaties en onderhoud gehad, dus wat kon er mis zijn? Een paar filters
vervangen, olie en remvloeistof verversen en ons bussie zou er weer klaar voor
zijn.
De combinatie garage
en camper is meestal geen goed nieuws voor onze spaarrekening. Zelfs een
kleine beurt valt altijd tegen. Dit keer moest er wat meer gebeuren, dus we
waren erop voorbereid dat het ons flink geld zou kosten.
Een week geleden gaven
we goede vrienden een ‘rondleiding’ in de camper. Normaal gesproken zijn we dan
zo klaar, met zijn vieren kan je nauwelijks bewegen in de bus. Maar omdat er
een hoosbui losbarstte, bleven we even hangen. Opeens zag ik een druppel. En
nog een. En nog een… Nee he! Aan de bovenkant van de schuifdeur kwam het water
in stroompjes naar beneden, pfff. De noodzaak van een nieuw rubber werd snel
duidelijk.
Gelukkig hadden we dit
probleem snel opgelost door gewoon de luifel uit te draaien. Alles bleef nu
netjes droog. Nu maar hopen dat het de rest van de week niet meer zou regenen
tot de camper naar de garage moest.
Maar toen riep Gaby ‘ik
zie nog een natte plek’. En ja hoor, boven de bijrijdersstoel was het ook nat.
Precies op de plek waar we jaren geleden al een flinke lekkage hadden. Een
beschadiging op het dak was daar de oorzaak van. Waarschijnlijk was de kit
waarmee dat lek was gedicht helemaal uitgedroogd. Een extra klusje voor de
garage dus…..
Afgelopen vrijdag was
het dan zover. Garage-dag.
Gaby had de camper naar
de Citroen dealer gebracht. Een paar uur later werden we al gebeld met een
opgave van de kosten en ze zouden ’s middags nog een keer bellen als de camper
klaar was. Van de prijsopgave werden we niet heel vrolijk. Maar ja, het moest
gebeuren. Toen later op de
middag de telefoon ging dacht ik dat we de camper op konden halen. ‘Goedemiddag,
met Michel van de garage….. ik heb helaas geen goed nieuws….’ Nee Michel! Dat
is NIET wat we willen horen!
Nooit geweten dat onze
camper een brandstoffilterhuis heeft. Nu wel... En daar zat dus een scheur in.
Lekker dan. ‘Hoe ernstig is dat?’ ‘Nou, dat veroorzaakt een brandstoflekkage’….Oh
oké, nou laten we die maar vervangen dan.
Nee, camper en garage is
geen goede combinatie. Het blijft een Franse bus.
Gelukkig zijn we de
laatste tijd heel goed geworden in Omdenken. Het kan maar beter nu gebeuren,
dan volgend jaar!
Stephanie
Geen opmerkingen:
Een reactie posten