Minitrip Fontainebleau

Het weekend van eind oktober 2016 was een oefenweekend om alles uit te testen voor onze roadtrips volgend jaar. De afgelopen weekenden hebben we wat geklust aan de camper, o.a. om meer bergruimte te maken.

We wilden graag in het najaar nog een weekendje gaan boulderen in Fontainebleau. Volgens de kenners zijn in het najaar de rots condities goed omdat je dan meer wrijving en grip hebt op de rotsblokken. We gaan het zien.

Uitzicht bouldergebied J.A. Martin

Het weekend stond in het teken van het uittesten van onze spullen, het wild kamperen, het buiten douchen, waterverbruik, hoeveel stroom verbruiken we met onze accu, waar lopen we tegenaan? Het komend jaar gaan we zoveel mogelijk wild kamperen om kosten te besparen.

Voor onze roadtrips volgend jaar is een aantal zaken handig om te weten. We starten begin januari 2017 namelijk in Fontainebleau. Waar kan je drinkwater scoren en de watertank vullen, waar kan je het chemisch toilet legen, waar kan je afval weggooien en waar kan je stroom opladen? De watertank in de camper is een grote tank van 120 liter die we gebruiken om te douchen, handen wassen, toilet doorspoelen en eten in koken. Uit deze watervoorraad drinken we niet. Als drinkwater hebben we 2 losse jerrycans van 10 liter mee. We weten nu dat we ongeveer 3 dagen doen met 1 jerrycan drinkwater.

De eerste nacht hebben we op een gratis camperplaats in Milly-La-Fôret gestaan (vlakbij Fontainebleau). Op deze camperplaats heb je gratis water, mogelijkheid voor het legen van je chemisch toilet en een vuilwater afvoer put. Erg handig dus!  Er zijn 6 parkeervakken (6 plaatsen), toen we aankwamen stonden deze vol. Omdat de camperplaats ruim is opgezet konden we gemakkelijk dwars parkeren en konden we hier prima slapen.

Gaby in Bateau Pilote directe, 6b

De volgende ochtend begon de dag met mist en moesten we lang wachten voordat de rotsen droog waren. Vorig jaar heb ik in Rocher Canon (een van de vele bouldergebieden) een mooie technische 6a geklommen. Dit is het op één na hoogste niveau wat ik ooit heb geboulderd (outdoor). Van deze route was ook een 6b variant en die wilde ik graag proberen. Het kostte mij enige moeite om de instap te reproduceren. Best een pittige start met 2 bidoigts (2 vinger gaatjes) en een hele gladde voettree. Opeens wist Steef weer hoe ik vorig jaar de start deed (goed geheugen) en toen kon ik de rest uitwerken. Na ongeveer 8 pogingen had ik de boulder. Wow, mijn eerste 6b ooit in Fontainebleau, dat was echt tof! Steef had deze dag helaas niet echt de spirit om hard te klimmen.

De tweede avond zijn we in het bouldergebied blijven staan op de parkeerplaats midden in het bos. Steef en ik vonden dit best spannend. Toen het donker werd vertrokken alle dagjes mensen en raakten de parkeerplaatsen langzaam leeg. Zouden we helemaal alleen achter blijven in het donkere bos? Er wordt ontzettend veel wild gekampeerd in Bleau (wat officieel niet mag). Toen iedereen weg was en het aardedonker was in het bos, zagen we op een andere parkeerplaats nog 2 busjes staan. Daar zijn we heen gelopen om een praatje te maken en om te vragen of zij ook bleven slapen. Het waren 2 gezinnen (een uit Tsjechië en een uit Duitsland) die buiten zaten te eten in de kou. Ja, zij bleven ook slapen; wij vonden het een fijn idee dat we niet de enigen waren in het bos. Die avond zouden ook nog twee vrienden (Lode en Karlien) komen. Toen zij er waren , waren we natuurlijk helemaal niet meer bang. We hebben met zijn vieren in onze bus (met de verwarming aan) gezellig een biertje gedronken en ik een kopje thee. We hebben vreselijk moeten lachen om de Belgische uitspraken van Lode, Hij had namelijk zijn “plooifiets” mee, we lagen helemaal in een deuk.

De volgende ochtend was het zwaar bewolkt dus konden we rustig aan doen; ontbijtje, afwasje en op naar het volgende bouldergebied: Canche aux Merciers. Hier zouden we ook nog andere bekenden ontmoeten, altijd gezellig. Steef heeft nog een paar pogingen gedaan in de klassieker van dit gebied, de “Jeu de Jambes” een enorm lange traverse waarin je allemaal heelhooks moet leggen met een zware uitklim. Helaas lukte de boulder niet in zijn geheel, maar ze heeft wel de uitklim uitgewerkt. Wie weet lukt het haar in januari om dit project uit te klimmen.

Die avond wilden we op de bivakplaats gaan staan in Bourron-Marlotte (daar mag je officieel gratis staan). Toen we daar aankwamen stond het al behoorlijk vol met een hoop klimmers in tentjes en busjes. Gelukkig nog 2 plaatsen vrij voor onze bus en die van Lode en Karlien. Het is een groot terrein aan de rand van een bos afgezet met paaltjes waar je tenten op kan zetten. Tussen de paaltjes kan je busjes/campers parkeren. Er zijn verder geen voorzieningen, alleen een WC huisje (=gat in de grond) en that’s it. Dat gat in de grond hebben we maar gelaten voor wat het is.....

Tijd om onze buitendouche uit te proberen. We hadden de boiler aangezet (is altijd een beetje ingewikkeld met de vorst beveiliging, soms loopt dan onze hele watertank leeg, dus eerst maar de gebruiksaanwijzing lezen). Ja ja, het is wat, twee vrouwen op reis.

We trekken de kraan met flexibele slang via het badkamerraam naar buiten. Dan douchen we buiten, een van ons houdt een handdoek voor de ander om een klein beetje privacy te hebben. Het was een heerlijke korte douche (wel een zgn. pisstraal), maar lekker warm!

We konden nu meteen wat spullen van onze sponsor Rubytec uitproberen. De lichtgewicht, sneldrogende handdoeken zijn echt ideaal. Ze nemen weinig ruimte in, drogen super snel (handig, als je in de kou kampeert) en drogen goed af. Verder hadden we nog wat Rubytec tooltjes aan de camper gehangen om te douchen.   

Toen het donker was werd het al snel erg koud, er was een prachtige sterrenhemel te zien. Tijdens het (buiten) eten werd ik binnen een paar minuten ontzettend verkouden en helemaal niet lekker. Dus gingen we in de camper zitten met de verwarming aan, dat was lekker aangenaam.  Na enkele minuten werd het koud en deed de verwarming het niet meer……. “Oh nee, wat nu weer”? Steef raakte een beetje in paniek, wat is er nu weer kapot? Ik bleef rustig en ging systematisch te werk. De gasfles kon onmogelijk leeg zijn. Ik testte een gaspit in het keukentje en die deed het nog, conclusie gasfles is niet leeg. Misschien te weinig gasdruk om de verwarming aan te krijgen in de kou? Er is volgens mij weinig wat kapot kan aan de ringverwarming die op gas werkt.

We pakken (alweer) de gebruiksaanwijzing, die lag nog op tafel voor het vullen van de boiler. Ik zeg meteen het kan een zekering zijn die kapot is. Dus we gaan op zoek waar de betreffende zekering zit. Steef ligt intussen op haar buik met een hoofdlamp op en haalt de betreffende zekering eruit. We wisselen twee zekeringen om het een en ander uit te sluiten en ja hoor, de verwarming doet het weer. Haha, nice!! Even een nieuwe zekering erin en klaar is Kees…… totdat we erachter komen dat we de set met reservelampen (waar de zekeringen in zitten) thuis hebben laten staan. Grrr, lekker handig. Ik zeg tegen Steef doe die twee zekeringen gewoon weer eens terug in het blok en ja hoor alles doet het gewoon weer. Dus de zekering was helemaal niet kapot. Ik denk beetje oxidatie, vocht of viezigheid? Kortom alles werkt weer, helemaal blij.

Die nacht slaap ik denk ik in totaal nog geen 90 minuten, ik ben echt zo ontzettend verkouden geworden. Door mijn geproest en gepruttel heeft Steef ook geen oog dicht gedaan.  De volgende ochtend wil ik nog wel proberen te boulderen. Want het motto is “geef nooit op”. Het is een prachtige dag, strak blauwe lucht, zon en weinig wind, heerlijk een cadeautje zo’n dag eind oktober. Op naar J.A. Martin een ander klimgebied. Al gauw blijkt dat ik amper op mijn benen kan staan en echt ziek ben. Na een paar uur besluiten we naar huis te gaan. Steef heeft de hele weg gereden (normaal rijd ik meestal) en thuis ben ik snel mijn bedje ingegaan.

Los van het feit dat ik ziek ben geworden was het een erg gezellig en zinvol testweekend met onze camper. We zijn bijna klaar voor ons grote avontuur. Nog 9 weken voor vertrek!! Ik kan niet wachten, wat een avontuur gaat het worden.

Gaby