Home, sweet home

Inmiddels zijn we alweer twee weken in Nederland. Na een vlotte rit door de Alpen, waar wij verwonderd genoten van het prachtige winterse landschap, brachten we de laatste nacht van onze 365roadtrip door in het zuiden van Duitsland.
Tijdens de terugreis voelden we ons blij, we hadden zin om weer naar huis te gaan.



We dachten veel terug aan dag 1 van onze reis. We maakten een ‘terugreis selfie’ voor op Facebook. Later kwamen we erachter dat we bijna exact dezelfde foto postten op 1 januari 2017, een mooie symboliek. 

Terugreis - 29 december 2017

Vertrek - 1 januari  2017

Tegelijkertijd was er ook wel een somber gevoel: hoe moet je nou afscheid nemen van zo’n fantastisch jaar!? Onderweg  moest ik even huilen.

De volgende dag gaf Tomtom aan dat het nog maar 5,5 uur rijden was naar Den Bosch, waar wij oud en nieuw zouden doorbrengen met de ouders van Gaby. Mmm, de autorit was misschien iets té voorspoedig verlopen. Wat gaan we doen? De rit over 2 dagen uitsmeren of toch maar in een ruk door? Het besluit werd snel genomen en zo ‘eindigde’ onze roadtrip op dag 364.

Het was vreemd om Nederland weer binnen te rijden. De bergen waar we zo van houden, hadden we al lang achter ons gelaten en aan het saaie vlakke landschap waren we onderweg in Duitsland al gewend. Het was een grauwe dag, echt Hollands weer. En toch voelden we ons blij! Het zag er allemaal heerlijk vertrouwd uit.

Den Bosch

We hadden twee fijne, relaxte dagen bij de ouders van Gaby. Ze waren dolblij om ons weer te zien. Vooral het idee dat we weer ‘dichtbij’ zijn, geeft hen een fijn gevoel. En dat is best grappig, want het afgelopen jaar hebben we elkaar misschien wel meer gezien dan in 2016, in ieder geval is er meer contact geweest. Mijn schoonvader (83 jaar) gaf aan dat hij onze ‘locatie  appjes’ gaat missen; tijdens onze reis is het een gewoonte geworden om hem vanaf elke nieuwe bestemming onze locatie te sturen via Google Maps. En dan pakte Wolfje (mijn schoonvader is voormalig legerofficier) de Grote Bosch atlas erbij om te kijken waar wij nu weer uithingen. We werden ontzettend in de watten gelegd door mijn schoonmoeder, die ons op oudejaarsavond trakteerde op een verlaat kerstdiner.

Op de laatste dag van het jaar kreeg ik nog een verrassing. Owen zou die avond eigenlijk gaan stappen met vrienden maar voelde zich niet zo lekker. Of hij ook naar Den Bosch mocht komen? Wat was ik blij! Na 6 lange maanden kon ik hem eindelijk weer een hele dikke knuffel geven.

Een mooiere thuiskomst was er niet: we vierden de laatste dag van het béste jaar van ons leven, omringd door familie…

Huis vs. camper

Thuis komen… Het is lang geleden dat het bijzonder was om thuis te komen. Normaal gesproken neem je alles voor lief, je huis, je eigen spulletjes en alle comfort. Het was geweldig om ons huis weer te zien. Oh, wat groot! Toen we de garage in liepen stonden we even stil… Jeetje, de garage is groter dan onze hele camper! Wat een ruimte. Oh, onze mooie slaapkamer, ons lekkere grote bed, de sauna (!)…. Wow, wat fantastisch! En dan nog 2 verdiepingen. Oh, wat een grote woonkamer, en oh, die keuken… Zo liepen we het hele huis door, alsof we het voor het eerst zagen.

Een week lang was ik elke dag weer opgetogen over het feit dat er warm water uit de kraan kwam en dat we konden douchen wanneer we maar wilden.

Nog 1 week vakantie

Bij terugkomst had Gaby nog precies 1 week vakantie, voordat zij bij haar nieuwe werkgever aan de slag mocht. Mocht? Jazeker! Gaby had ontzettend veel zin om aan haar nieuwe baan te beginnen. Natuurlijk was het wel fijn dat zij nog een weekje de tijd had om te acclimatiseren, en we hadden ook nog wat dingen te regelen.

Van 0 naar 100 in 10 seconden…

We waren niet echt voorbereid op de achtbaan waarin we vanaf dat moment terecht kwamen. Op 1 januari gunden we het onszelf nog om rustig aan te doen. Ik vond het leuk een gerecht te koken waar veel pannen en kookpitten voor nodig zijn, dat had ik het afgelopen jaar wel een beetje gemist. En ’s avonds konden we heerlijk ontspannen in de sauna, nog iets waar we heel erg naar hadden uitgekeken. We genoten van de luxe.

De volgende dag ging ons leven van de 1^e naar de 5^e versnelling. BAM! Er was genoeg te doen: camper uitpakken, wassen, uitpakken van verhuisdozen met onze privé-spullen, alles weer een plek geven (waar bewaarden we dit voor onze reis ook alweer? geen idee..) en de nodige administratieve klusjes. We besloten er zelf nog een schepje bovenop te doen: we hadden dringend behoefte aan een fatsoenlijke werkkamer. En ach, nu we toch bezig zijn en het hele huis ligt overhoop, waarom niet meteen NU? Zo liepen wij op 2 januari rond in de Ikea om nieuwe spullen voor het kantoor uit te zoeken. Gekkenwerk! Maar wel leuk. Tijdens het klussen hadden we heerlijk de tijd om bij te praten met Owen, er is in de tijd dat we elkaar niet hebben gezien zoveel gebeurd dat we nog niet van elkaar wisten. Met zijn geweldige hulp en hard werken hadden we drie dagen later een supermooie en fijne werkkamer met genoeg ruimte voor twee personen en waren alle spullen weer netjes op zijn plek opgeborgen. In deze chaotische week wisten we ook nog een paar bezoekjes aan familie en vrienden te proppen.

Nieuwe avonturen

We prijzen onszelf gelukkig met een fantastische start in 2018. We voelen ons welkom door alle lieve reacties van vrienden, familie, bekenden en zelfs onbekenden, die blij zijn dat we terug zijn.

En ook op ‘zakelijk’ gebied gaat het super. Hoe gaaf is het dat je allebei besluit je baan op te zeggen, alle zekerheden achter je laat om een jaar te gaan reizen, een fantastisch jaar beleeft en dat je bij terugkomst direct weer een nieuwe baan hebt. Niet alleen Gaby. Ook ik (Steef) ga beginnen aan een nieuw avontuur!

In een van onze laatste blogs (‘Nog 7 weken’) schreef ik kort over een business meeting in Trento. Dit is uiteindelijk een zeer positieve bespreking geweest! 

Business meeting in Trento, wie spot Steef?

Na twee dagen in Trento, daarna veel contact via mail en telefoon – en na lang wikken en wegen en lange gesprekken met Gaby -  heb ik op 12 december jl. de knoop doorgehakt: IK GA VOOR MEZELF BEGINNEN!

Het leven na ‘365roadtrip’

En zo begon op maandag 8 januari jl. ons ‘nieuwe leven’. Gaby ging voor het eerst weer aan het werk bij een fantastische werkgever. Ze kwam zo enthousiast en vol energie weer thuis. Geweldig om te zien.

Mijn nieuwe leven begon daarna bij de Kamer van Koophandel. Het is nu officieel: ik ben zelfstandig ondernemer! Ik ga werken als handelsagent, wat inhoudt dat ik een aantal (buitenlandse) merken ga vertegenwoordigen in Nederland. Wil je meer weten, hou dan onze 365roadtrip Facebook-pagina in de gaten. Zodra alles geregeld is komt daar een aankondiging op, natuurlijk mét een link naar mijn nieuwe website…

Een eigen bedrijf betekent dat mijn ‘ritje in de achtbaan’ nog maar net begonnen is! Een website bouwen, leren boekhouden, de markt bestuderen, het bedrijf opzetten en … maandag a.s. mijn eerste ‘zakenreis’: lekker koffie drinken in Italië. Oh ja, en contracten tekenen, producttrainingen en een bezoekje aan de fabriek. Ik kan niet wachten om te beginnen!

Het voelt alsof het allemaal zo heeft moeten zijn. Dit afgelopen jaar, onze keuze om te gaan reizen, achter te laten wat we hadden en onszelf 100% open te stellen voor nieuwe dingen die misschien op ons pad zouden komen. We waren er niet naar op zoek, maar het heeft ons gevonden…

Stephanie